خوبان راحل

✍️علی‌اکبر نجیب‌زاده

فرماندار پیشین لارستان

سابقه آشنایی و ارادت اینجانب به زنده‌یاد عالم وارسته حاج شیخ قاضی‌زاده به دوران خدمت به‌عنوان فرماندار لارستان باز می‌گردد.

در یکی از ماموریت‌هایم به شیراز هنگام خروج از استانداری زنده‌یاد قاضی‌زاده را کنار خیابان دیدم. بعد از سلام و احوال‌پرسی توفیق حاصل شد که آن مرحوم را به مقصدشان برسانم. ترافیک سنگین شامگاهی فرصت مغتنمی برایم فراهم کرد تا از مصاحبت با ایشان بیشتر بهره‌مند شوم. آنچنان که بخاطر می‌آورم اواخر ماه شعبان بود و در آستانه ماه مبارک رمضان.

فرصت را غنیمت شمرده و به مناسبت آن ایام از جایگاه و فضیلت شب قدر از آن عزیز پرسش کردم و جنابشان با متانت و نکته‌بینی پاسخ عالمانه و محققانه درباره فضیلت ماه مبارک و به خصوص دهه آخر و موقعیت شب قدر بیان کردند که برای من تازگی داشت.

از هم‌نشینی و فرصت به دست آمده حظ وافر بردم و بیش از پیش به علم و حلم و البته اخلاص ایشان واقف گشتم‌ و ارادتم به آن مرحوم فزونی یافت.

در خبرها خواندم که در تشییع پیکر آن عالم وارسته جمعیت انبوهی شرکت کرده بودند. چندی پیش نیز که مراسم سالگرد ارتحال عالم ربانی حضرت آیت‌الله آیت‌اللهی برگزار شد به رغم گذشت ۱۱ سال از فقدان آن مرحوم تعداد کثیری از مردم منطقه لارستان حضور یافتند.

این حضور نشانگر قدرشناسی نسبت به روحانیون و حتی کارگزارانی است که مخلصانه و دلسوزانه به مردم خدمت می‌کنند. همانگونه که از عالمان و کارگزاران بی‌عمل بیزارند! آن‌هایی که خوب صحبت می‌کنند و خوب می‌نویسند اما به‌گونه‌ای دیگر عمل می‌کنند!

اینکه در حدیثی می‌آید: «مردم را نه به زبان بلکه با عمل به خدا و درستکاری دعوت کنید» تاکید بر همین موضوع دارد.

وقتی عالمان دین، حرف‌محور باشند نه عمل‌محور، سستی اعتماد و اعتقاد مردم را سبب می‌شوند و تبلیغات دینی هم هرقدر پرهزینه و پر زرق و برق باشد بی‌نتیجه خواهد بود. بگذاریم و بگذریم...

تشییع پیکر باشکوه عالم وارسته، مرد علم و عمل، قاضی‌زاده عزیز نشان داد که اگر عالم دینی عامل به گفته‌های خود باشد و در گفتار و رفتار عطر و بوی صداقت داشته باشد، مردم مومن و فهیم در حیات و ممات قدردان او خواهند بود.

روحش شاد و یادش گرامی باد.

علی اکبر نجیب زاده